Inmiddels alweer 14 jaar geleden stuurde ik een open sollicitatie naar drukkerij PlantijnCasparie. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en zat aan tafel met de Directeur en met Chris. Hoewel Chris zijn bedenkingen niet onder stoelen of tafels stak, kreeg ik een voorstel om als accountmanager aan de slag te gaan. Gisteravond kwam Chris, onverwacht, mee met zijn zoon Remon en zat hij bij ons aan tafel voor een barbecue. Hoe leuk!
Remon, de zoon van Chris, is ook een oud-collega van drukkerij PlantijnCasparie. Hij zorgde ervoor dat de orders die door de accountmanagers werden gesloten ook tot een goed eindproduct werden gebracht. Hoewel vader en zoon regelmatig botsten zoals vaders en zoons dat kunnen, tot groot vermaak van mij, waren ze prima op elkaar ingespeeld. Remon zou komen eten gisteravond en verraste ons door senior mee te nemen. Dus reed er een Mercedes (het vertrouwde merk van senior) de oprit op.
Mijn tijd bij drukkerij PlantijnCasparie
Mijn tijd bij drukkerij PlantijnCasparie begon met een blanco start. Hoewel er was beloofd dat ik een aantal bestaande relaties zou krijgen om mee te beginnen had ik nul klanten, nul prospects en dus nul orders en nul ervaring als accountmanager. De omslag in de drukwereld was toen net gaande en duidelijk voelbaar. Het werd steeds lastiger om ergens binnen te komen, laat staan met een order weer weg te gaan. Ik heb daar op geheel eigen wijze invulling aangegeven en was creatief in het zoeken naar nieuwe prospects.
Chris was op dat moment senior accountmanager, had een mooie portefeuille vaste klanten en was aan het einde van zijn carrière. Chris en ik zaten bij elkaar op de kamer, samen met nog twee heren accountmanager, en hij moest toch even wennen aan een vrouw op de kamer die ook nog eens haar eigen plan trok. Dat wennen was snel gebeurd en Chris en ik konden het prima vinden samen. Uiteindelijk stopte ik bij PlantijnCasparie om zzp-er te worden. Niet veel later ontving ik een uitnodiging voor het afscheid van Chris bij drukkerij PlantijnCasparie. Tijd voor een welverdiend pensioen.
Verkopen is gunnen
Chris stond bekend om zijn grote mond (en kleine hartje), recht-door-zee-aanpak en zijn wijze van zaken doen: liefst in het café waarbij de order op de achterkant van een viltje werd genoteerd. Hoe briljant was dan ook de give away die drukkerij PlantijnCasparie had laten maken voor zijn afscheid. Gepersonaliseerde viltjes met op de achterkant een orderformulier. Ik heb het setje viltjes nog steeds, kon het niet weggooien op de een of andere manier. Gisteren stapte Chris hier binnen en ik kon vaststellen dat hij niets veranderd was, qua uiterlijk en persoonlijkheid. De man heeft een sterke persoonlijkheid en is verbaal sterk (herkenbaar) en dat betekent vaak haat of liefde. Gezien zijn track record konden voldoende klanten het prima met Chris vinden want verkopen is gunnen tenslotte. Well done Chris! En Remon? Die werkt ondertussen voor een ‘oude’ gezamenlijke klant van senior en junior.
Het was een gezellige mini-reünie met junior en senior aan tafel en binnenkort plannen we een afspraak om bij Chris in Brabant op bezoek te gaan. Chris was altijd al een fanatieke fietser en zit nog regelmatig op de racefiets. Dat je dat nog heel lang mag kunnen doen Chris!
